ชีวิต ณ ยี่สิบหก

จริงวันนี้ก็ไม่ใช่วันเกิดอะไรนะ เลยมาพอสมควรและแหละ แต่เห็นอะไรหลายๆ อย่างในสังคม เลยอยากจะบันทึกชีวิตตัวเองเอาไว้

บ้านผมฐานะพอมีพอกิน ขายปั๊มน้ำ แต่อยากให้ลูกเรียนโรงเรียนดีๆ ประหยัด ที่บ้านเลยไม่ได้ตกแต่งอะไร ตึก แถว แบบเดิมๆ

  • วัยเด็กอยู่เรื่อยๆไป จนมาถึง ม.2 จำได้ เลย เพื่อนโดนแกล้ง ไปฟ้องมาสเตอร์ มิส ไอ้คนแกล้งมันเลยแกล้งผมแทนจนเรียนจบ
  • ม.3 โดนแกล้ง หนักมาก ไม่มีคนช่วยเลย ตอนนั้นมีโอกาศเลยไปเข้าชมรมโรบอท
  • ม.4 เลือกสาย ผมเลือกสายวิทย์-คณิต แต่ตอนนั้นตัดสินใจ อยู่ห่างกลับเพื่อนที่กลุ่มแกล้งตอน ม 3 และตอนมีเหตุการณ์สำคัญ คุณพ่อเสีย
  • ม. 5 - 6 ผมอยู่ในช่วงเก็บตัวเงียบ ว่างๆแวะมาชมรมหุ่นยนต์
    • ตอนนั้นเริ่มรู้ปัญหาการเงินที่บ้านและ เลยตัดสินใจเรียนพิเศษแค่วิชาเลข ครอสเดียว ด้วยเงินเก็บ และช่วงนี้มั้งที่ผมเริ่มอยู่คนเดียวมากขึ้น
    • ช่วงเลือกที่เรียน ป ตรี ตอนนั้นเลยคิดจะเข้าเรียนสาขาวิศวะเครื่องกลนะ เล็ง ม. มหิดล อยากเข้า เพราะ หนังเรื่อง Season Change แต่สอบตรงแล้ว ไม่ติด T....T
  • ปึ 1 สอบติด มศว คณะวิทยาศาสตร์ สาขา วิทยาการคอมพิวเตอร์ ตอนนั้นยังไม่รู้เลยนะ ว่า มันเกี่ยวกับ อะไร
    • ปีนี้ได้รับภาระที่ต้องทำไปตลอดตอนเรียน คือ การติว (จริงๆ ไม่ได้เป็นคนเริ่ม idea นะ แต่ก็ดีนะ สำหรับคนที่สมองทึบอย่างผม ได้ทบทวน อะไรต่างๆมากมาย แต่ตอนนีัเริ่มรู้สึกว่าผมถูกดันไปเป็น Hero จนมากเกินไป
    • ปีนี้คุณแม่บอกว่า หาค่าเทอมเรียนปริญญาตรีเองนะ ช่วงที่เรียนเลยรู้ค่าของเงินมากกกกกกกก เพราะ มีไปรับทำงานที่ภาค หรืองานนอกอื่นๆ เนื่องจากตอน ม. 3 ธุรกิจที่บ้านมีปัญหาทำให้เสียเงินไปเยอะมาก เพราะคุณพ่อโกงลูกค้าโกง อาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้ ทำให้ไม่ค่อยกล้าทำธุรกิจส่วนตัว
  • ปี 2 อกหักครั้งแรกมั้ง แต่ส่วนตัวไม่ชอบเลย นะ กับคนที่เล่นกับความรู้สึกคนอื่น และใช้งาน
  • ปีนี้มีเหตุการณ์พิเศษ ต้องไปทำระบบงานที่เกี่ยวกับ RFID เข้าประกวด เพราะ เพื่อนทำถ้วยรุ่นพี่แตก แต่มันบับจนเราที่ซื่อๆรู้สึกผิดได้
  • ปี 3 ปีนี้ดีครับ รู้สึกว่า งาน กลุ่ม เป็น งาน กลุ่ม จริงๆ ในวิชา SA แต่ในวิชา Database เริ่มเจอคนประเภทนึง ไม่รู้จะบอกยังไง ชั้นจะสอบ CU-TEP ไม่ต้องนัดทำงานกลุ่ม แต่มันจะนำเสนอ Week หน้านะ
  • ปี 4 ปีที่โหดร้ายมากสำหรับผมกับกลุ่ม Senior Project ดราม่าเยอะครับ กลุ่มดีเพือนกลุ่มนี้จะรักกันมาก แต่ถ้ากลุ่มแย่เกลียดกันจนวันตายครับ เริ่มด้วยความใจอ่อนของผมเอง ที่ไปรับคนที่ไม่น่าจะไหวมา 2 คน เพื่อนให้เพื่อนจับกลุ่มได้อิสระ แต่มันกลายเป็นความเครียด และภาระของผมแทนเจอมาทุกแบบ เช่น
    • คนที่ไม่ช่วยงาน นาย A. และ ก็จ้างนาย B ทำงาน นาย B ก็ฉลาด ไม่ทำเอง ฝากผมทำ ตอนที่ผมรู้เรื่องนี้ปริ๊ดดมาก
    • นาย B แอบส่ง Senior Project เข้าประกวด ผมมารู้ตอนเข้ารอบ 10 ทีม ผมเลยตัดสินใจโทรไปสละสิทธิ์ เพราะ ไม่อยากให้คนกินแรงได้หน้าไปมากกว่านี้
    • เรื่องบัตรเครดิตที่ผมตัดสินใจไม่ทำสักใบเลยจนถึงตอนนี้ เพราะ 2 คนนี้แหละ ทะเลาะและโดนขว้างบัตรใส่หน้า
    • แต่สุดท้าย ผมต้องปิดทองหลังพระ ช่วยทำเล่มให้ 2 คนนั้นส่ง และเรียนจบ เพราะ อยากหลุดพ้น เราไม่ช่วยก็โดนด่า ถ้าช่วยก็เสมอตัว
    • แต่ปีนี้ปัญหาเยอะมาก แต่อยากจะให้ระวังเลย คือ บุคคลที่สาม จากเรื่องแค่ไม่ช่วยงาน กลายเป็นปัญหาที่รุนแรง คนกลุ่มนี้น่าจะ Block เราหมดและมั้ง 5555
  • จบ ป ตรี มายอมรับเลยว่ามองโลกแบบแง่ร้ายๆมากๆ เพิ่งมาดีขึ้นตอนทำงานปีที่สามเอง ต่อไปเป็นช่วงทำงานและ
  • ทำงานปีแรก ยอมรับเลยนะว่าไม่คุยกับใครเท่าไหร่ เพราะ ผมข้างเคียงมาจากตอนปี 4 ปีนี้มีเรื่องร้ายอย่างเดียว เกือบโดนฉกมือถือ
  • ปีสอง เกือบโดนฉกมือถือ
  • ปีที่สาม เกือบโดนฉกมือถือเช่นกัน แต่โดนตอนขึ้นรถเมล์เลย ขโมยมาตบหัวแล้วกะดึงหูฟัง และเอามือถือออกไปด้วย แต่โชคดีที่ใช้หูฟังไร้สาย
  • ตอนนี้มีเงินเก็บพอสมควรแล้ว เริ่มพยายามหาเวลาไปเรียน Course ต่างๆ
    • Micro MBA @ CU
    • ภาษาอังกฤษ

หวังว่าตอน 30 มีโอกาศกลับมา Update อีกครั้งนะ


Discover more from naiwaen@DebuggingSoft

Subscribe to get the latest posts sent to your email.