ระหว่างทางไปทำงาน กลับบ้าน วิวรอบทางของมนุษญ์เงินเดือนในเมืองใหญ่ คงไม่พ้นกับสายไฟ สายโทรศัพท์ ดูๆไปแล้ว มันโคตรจะยุ่งเหยิง บดบังทศนีย์ภาพ แล้วถ้าเราเอาภาพของสายไฟ มาเปรียบกับ Software บ้างหละ สิ่งที่เราทำอยู่มันเป็นอย่างไร
- เริ่มที่ภาพแรกเลยและกัน
- ชุมสาย ชุม Code >> ยำ Code >> Spaghetti code
- ถ้ามี Change หละ คนแก้คงทำใจ ก่อนแก้ Code และจะต้องคิดหนัก ว่าแก้อย่างไร ไม่ให้กระทบ Code คนอื่น (สายไฟ สายโทรศัพท์ของเจ้าอื่นๆ)
- เปลืองสาย อันนี้ไม่แน่ใจว่า มีการขดสายไฟพันไว้ทำไม !!! แต่มุมของผมเดินผ่านมา 2 ปี ยังเหมือนเดิม ถ้ามองที่ Code เรา มันเขียนเผื่ออนาคตไปไหม หรือมี Logic แปลกๆ
- มาภาพที่ 2 บ้าง
- เหมือนภาพแรกเลย ถ้ามองเปรียบกับ Branch ที่ Code เราอยู่ ยุ่งเหยิง
- สายไฟ สายโทรศัพ์มันควบแน่นมากกกกกก ถ้าเป็น Code มันมีความยึดติดกันสูงงงงงง
- ภาพที่สาม แสดงถึงการถึงการเผางาน เผาเสร็จแล้วก็ไม่เก็บกวาด มองเป็นซากอารยธรรม ที่มันใช้งานได้
- ภาพที่เหลือ ลองคิดคำบรรยาย แล้วไปเทียบกับ Code ดูครับ
- สุดท้ายแล้ว เห็นภาพนี้แล้ว
- คิดเยอะ Research เยอะๆ เก็บ Requirement ถามเยอะๆ ลูกค้าไม่รู้ ก็ต้องให้เค้ารู้ว่าต้องการอะไร
- Design & Develop โปรแกรม ให้ครอบคลุมตามที่ Research และเก็บ Requirement
- Test & UAT
- Rework & Change ตรงนี้ควรจะลดให้มากที่สุดดด เพราะ ค่าใช้จ่ายในการก่อหนี้ทิ้งไว้ ให้อนุชนรุ่นหลังมาสานต่อมันสูงมากกกกกกกก (Technical Debt)
Discover more from naiwaen@DebuggingSoft
Subscribe to get the latest posts sent to your email.