สายไฟที่ยุ่งเยิงกับซอฟต์แวร์ที่สับสน

ระหว่างทางไปทำงาน กลับบ้าน วิวรอบทางของมนุษญ์เงินเดือนในเมืองใหญ่ คงไม่พ้นกับสายไฟ สายโทรศัพท์ ดูๆไปแล้ว มันโคตรจะยุ่งเหยิง บดบังทศนีย์ภาพ แล้วถ้าเราเอาภาพของสายไฟ มาเปรียบกับ Software บ้างหละ สิ่งที่เราทำอยู่มันเป็นอย่างไร

เริ่มที่ภาพแรกเลยและกัน

• ชุมสาย ชุม Code >> ยำ Code >> Spaghetti code
• ถ้ามี Change หละ คนแก้คงทำใจ ก่อนแก้ Code และจะต้องคิดหนัก ว่าแก้อย่างไร ไม่ให้กระทบ Code คนอื่น (สายไฟ สายโทรศัพท์ของเจ้าอื่นๆ)
• เปลืองสาย อันนี้ไม่แน่ใจว่า มีการขดสายไฟพันไว้ทำไม !!! แต่มุมของผมเดินผ่านมา 2 ปี ยังเหมือนเดิม ถ้ามองที่ Code เรา มันเขียนเผื่ออนาคตไปไหม หรือมี Logic แปลกๆ

มาภาพที่ 2 บ้าง

• เหมือนภาพแรกเลย ถ้ามองเปรียบกับ Branch ที่ Code เราอยู่ ยุ่งเหยิง
• สายไฟ สายโทรศัพ์มันควบแน่นมากกกกกก ถ้าเป็น Code มันมีความยึดติดกันสูงงงงงง

ภาพที่สาม แสดงถึงการถึงการเผางาน

เผาเสร็จแล้วก็ไม่เก็บกวาด มองเป็นซากอารยธรรม ที่มันใช้งานได้

ภาพที่เหลือ ลองคิดคำบรรยาย แล้วไปเทียบกับ Code ดูครับ

สุดท้ายแล้ว เห็นภาพนี้แล้ว

• คิดเยอะ Research เยอะๆ เก็บ Requirement ถามเยอะๆ ลูกค้าไม่รู้ ก็ต้องให้เค้ารู้ว่าต้องการอะไร
• Design & Develop โปรแกรม ให้ครอบคลุมตามที่ Research และเก็บ Requirement
• Test & UAT
• Rework & Change ตรงนี้ควรจะลดให้มากที่สุดดด เพราะ ค่าใช้จ่ายในการก่อหนี้ทิ้งไว้ ให้อนุชนรุ่นหลังมาสานต่อมันสูงมากกกกกกกก (Technical Debt)